
چوی، کارمند یک استارتاپ فناوری اطلاعات در دهه ۴۰ زندگیاش، اخیراً شروع به استفاده از کارت مسافرتیاش نه فقط برای سفرهای خارجی، بلکه بهعنوان ابزاری برای سرمایهگذاری و بهرهبرداری از نوسانهای ارزی کرده است.
در ماه سپتامبر، زمانی که نرخ وون تقریباً ۱٬۳۲۰ وون برابر با یک دلار آمریکا بود، او دلارها را بهصورت پیشپرداخت بر روی کارت Travlog صادر شده توسط هانا کارت (Hana Card) بارگذاری کرد. پس از این که نرخ به حدود ۱٬۳۹۰ وون ارتقا یافت، مابقی موجودی را بهدوباره به وون تبدیل کرد و حدود ۵ درصد سود کسب کرد.
«قبلاً کارت مسافرتیام را فقط هنگام سفر بهخارج استفاده میکردم، اما با نوسان شدید نرخ ارزها در این روزها، آن را بهعنوان یک سرمایهگذاری کوچک در نظر میگیرم»، او گفت. «استفاده از آن راحت است چون میتوانم نرخها را بهصورت لحظهای بررسی کنم. حتی هشدارهایی در برنامه تنظیم کردهام تا زمان مناسب را از دست ندهیم.»
کارتهای مسافرتی ابزارهای پرداخت ویژهای برای تراکنشهای ارزی هستند که بهصورت مشترک توسط شرکتهای کارتپردازی و بانکها عرضه میشوند. معمولاً هزینههای تبدیل ارز معاف بوده یا نرخهای تبادل ترجیحی برای تبدیل وون به ارزهای خارجی ارائه میدهند.
با نوسان روزافزون نرخ تبدیل وون به دلار در ماههای اخیر که بین محدوده ۱٬۳۰۰ تا ۱٬۴۰۰ وون نوسان میکند، استفاده از کارتهای مسافرتی بهعنوان ابزارهایی برای بهرهبرداری از حرکات نرخ ارز محبوبیت پیدا کرده است.
دادههای انجمن مالی اعتبار کره نشان میدهد که هزینههای کارتهای بدهی خارجی افراد در نه صادرکنندهٔ اصلی کارت داخلی در نیمهٔ اول امسال بهصورت کل ۳٫۳۵ تریلیون وون (۲٫۳ میلیارد دلار) رسیده است؛ که این رقم نسبت به همان دورهٔ سال گذشته ۸۳۱ میلیارد وون افزایش یافته است.
مسئولان صنعت میگویند این رشد نه تنها نشاندهندهٔ احیای تقاضای سفرهای خارجی است، بلکه نشاندهندهٔ محبوبیت رو بهافزایندهٔ کارتهای مسافرتی میباشد.
از آنجایی که سود از نوسان نرخ ارز به خرید ارز خارجی در زمان مناسب و فروش آن هنگام ارتقای نرخ وابسته است، توجه نیز به این مسأله جلب شده است که آیا هزینههای بازتبدیل هنگام تبدیل ارز خارجی به وون اعمال میشود یا خیر. این هزینهها میتوانند سود حاصل از نوسان نرخها را بهطور قابلتوجهی کاهش دهند.
در حالی که اکثر کارتهای مسافرتی صادر شده توسط شرکتهای بزرگ، هزینهٔ بازتبدیل بین ۰٫۵ تا ۱ درصد را دریافت میکنند، کارت مسافرتی بانک Toss که به حساب ارز خارجی آن متصل است، بهعنوان تنها کارت مسافرتی موجود که هزینهٔ صفر برای هر دو عملیات تبدیل ارز و بازتبدیل ارائه میدهد، متمایز میشود.
از آنجایی که بهرهبرداری از نوسان نرخ ارز عموماً نیازمند نگهداری بودجه برای دورهای معین است، برخی کاربران نیز به سمت محصولاتی که مزیتهای بهرهای ارائه میدهند، گرایش پیدا کردهاند.
نمونه بارز، کارت SOL Travel بانک Shinhan است که به حساب ارز خارجی بانک Shinhan متصل بوده و برای سپردههای دلاری نرخ بهرهٔ سالانهٔ ۲ درصد ارائه میدهد.
با متنوعتر شدن استفاده از کارتهای مسافرتی، شرکتهای کارتپردازی در حال ارتقای خدمات خود بهمنظور پاسخ به نیازهای مصرفکنندگانی هستند که به دنبال مدیریت جامعتر داراییهای ارزی میباشند.
یک مقام از صنعت کارتهای اعتباری میگوید: «کارتهای مسافرتی بهتدریج از ابزارهای ساده پرداخت در سفر، به پلتفرمهای جامع مدیریت ارزهای خارجی تبدیل میشوند. هدف ما گسترش گزینههای خدماتی بهگونهای است که راحتی را ارتقا داده و در عین حال انعطافپذیری بیشتری برای کاربران فراهم سازد.»